در حدیث معتبر از امام صادق علیه السلام نقل شده که مشیت حضرت احدیت تعلق گرفت بر آنکه حضرت آدم را خلق نماید جبرئیل را به زمین فرستاد تا اینکه قبضه ی از خاک های مختلفه زمین بردارد تا حضرت آدم را از او ایجاد نماید وچون جبرئیل خواست مقداری از خاک بگیرد زمین از او سوال کرد که منظور خدا از خلقت آدم چیست؟فرمود آنکه اورا وذریه ی اورا مکلف به عباداتی بنماید وهر یک از آنهایی که اطاعت اورا نمودند دائما در جوار رحمت خویش در بهشت برین از آنها پذیرایی نماید وهر یک از آنهایی که نافرمانی کردند تا ابد در زندان آتشین خود جهنم آنها را معذب دارد.زمین چون این سخن را از جبرئیل شنید اورا به حضرت حق قسم داد که از من برمدار زیرا من طاقت عذاب حضرت سبحان را ندارم ولذا جبرئیل بدون آنکه چیزی اززمین بردارد برگشت وبه خدا عرض کرد چون زمین مرا به عزت وبزرگواری تو قسم داد از او بر نداشتم.

خداوند میکائیل واسرافیل را هم که از برای آوردن خاک مامور گردانید زمین هر یک را قسم داد که از او بر ندارد و آنها هم برگشتند بدون آنکه چیزی از خاک زمین بردارند.خداوند عزرائیل را مامور به آوردن خاک نمود وچون عزرائیل خواست از زمین خاک بردارد هر چند زمین اورا به خداوند جهان قسم داد که از من بر مدار عزرائیل توجهی نکرد وفرمود من از مخالفت دستور خدای خویش میترسم وهرگز به واسطه تضرع تو بر خلاف امر خدایم نخواهم نمودولذا مقداری از نقاط مختلفه خاک برداشت وبه نزد حضرت سبحان حاضر نمود .خداوند از او تقدیر کرد وفرمود چنانچه در آوردن خاک تو امتثال امر مرا نمودی وبه تضرع وزاری زمین رحم نکردی در قبض روح اولاد آدم هم تورا مامور نمودم تا اینکه به احدی رحم ننمایی ودر بغل مادر بچه شیر خوار اورا قبض روح نمایی وبین مادر وبچه اش جدایی اندازی ودو برادر را به واسطه مرگ از هم جدا سازی و...ازاین رو حضرت عزرائیل مامور به قبض روح بندگان خداگردید.!